 |
| ภาพ: The Legend of Haolan |
องค์ชายอี้เหรินเป็นพระนัดดา (หลาน) ของ "พระเจ้าฉินเจ้าเซียง" กษัตริย์ผู้ครองแคว้นฉินเป็นเวลานาน 57 ปี แต่อี้เหรินไม่เป็นที่โปรดปราณจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมืองด้วยการส่งเข้าไปเป็นองค์ชายตัวประกันในแคว้นจ้าวเพื่อเป็นหลักประกันว่าแคว้นฉินจะไม่ยกทัพโจมตีแคว้นจ้าว
อี้เหรินใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ชื่นชมศิลปะและดนตรี เขาได้พบพ่อค้าหัวแหลมนาม "หลี่ปู้เหว่ย" ที่คอยให้ความช่วยเหลือเขาตลอดเวลาที่อยู่แคว้นจ้าวและมีบทบาทสำคัญในการพาอี้เหรินกลับแคว้นฉินได้สำเร็จ รวมทั้งรับอนุของหลี่ปู่เหว่ยนาม "จ้าวจี" มาเป็นชายา
เมื่อพระเจ้าฉินเจ้าเซียงสวรรคต "พระเจ้าฉินเซี่ยวเหวิน" ขึ้นครองราชย์เป็นอ๋ององค์ต่อมา อี้เหรินได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาท จนเมื่อพระเจ้าฉินเซี่ยวเหวินสวรรคตหลังจากครองบัลลังก์ได้ไม่ถึงปี อี้เหรินจึงได้ขึ้นครองตำแหน่งฉินอ๋องพระนามว่า "พระเจ้าฉินจวงเซียง"
พระเจ้าฉินจวงเซียงตอบแทนหลี่ปู้เหว่ยอย่างงามด้วยการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี แต่พระเจ้าฉินจวงเซียงครองบัลลังก์ไม่ถึงสามปีก็สวรรคต โอรสของพระเจ้าฉินจวงเซียงที่เกิดกับพระนางจ้าวจีจึงขึ้นครองบัลลังก์นามว่า "ฉินสื่อหวงตี้" โดยมีหลี่ปู้เหว่ยเป็นผู้สำเร็จราชการ
มีเสียงร่ำลือเกี่ยวกับประเด็นการสวรรคตของพระเจ้าฉินจวงเซียงว่าอาจเกิดจากฝีมือของหลี่ปู้เหว่ยที่ต้องการสร้างกษัตริย์องค์ใหม่ เช่นเดียวกับกรณีการสวรรคตของพระเจ้าฉินเซี่ยวเหวินที่เกิดขึ้นภายหลังขึ้นครองราชย์ได้ไม่ถึงปี แต่ทั้งหมดนี้ยังไม่สามารถสรุปได้อย่างชัดเจน
