 |
| ภาพ: ตำนานมารดาจอมกษัตริย์ |
แม้หลี่ปู้เหว่ยจะทำการค้ามาตลอดชีวิต เดินทางขึ้นเหนือล่องใต้ ทุกการกระทำของเขาล้วนหวังผลกำไร แต่สิ่งที่เขาปรารถนาสูงสุดหาใช่สมบัติล้ำค่า แต่เป็นอำนาจที่จะทำให้ตนเองกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ก้าวขึ้นไปอยู่เหนือคนทั้งแผ่นดินและฝากชื่อทิ้งเอาไว้ในหน้าประวัติศาสตร์
หลี่ปู้เหว่ยใช้สารพัดยุทธวิธีในสร้างอิทธิพลจนมีโอกาสได้เข้าพบคนใหญ่คนโตของแคว้นจ้าว ที่สำคัญที่สุดได้แก่ "องค์ชายอี้เหริน" พระนัดดาแแคว้นฉินที่ไม่ได้รับความโปรดปราณจากอ๋องแคว้นฉินจนถูกส่งมาเป็นตัวประกันในแคว้นจ้าวเพื่อเป็นหลักประกันว่าแคว้นจ้าวจะอยู่รอดปลอดภัยจากการโจมตีของแคว้นฉิน
หลี่ปู้เหว่ยมองไกลไปถึงการเปลี่ยนถ่ายอำนาจที่จะเกิดขึ้นในแคว้นฉิน เขาเดิมพันอนาคตทั้งหมดเอาไว้กับอี้เหริน เปลี่ยนจากการลงทุนในทรัพย์สินมาเป็นการลงทุนในคน
หลี่ปู้เหว่ยยอมยกภรรยาคนงามนามว่า "จ้าวจี" ให้เป็นชายาของอี้เหริน พลิกสถานะอี้เหรินจากพระนัดดาที่ไม่ได้รับการเหลียวแลจาก "พระเจ้าฉินเจ้าเซียง" กลายเป็นโอรสบุญธรรมของรัชทายาทแคว้นฉินและใช้สารพัดวิธีในการช่วยเหลือจนอี้เหรินกลับสู่แคว้นฉินได้สำเร็จ
เมื่อพระเจ้าฉินเจ้าเซียงสวรรคต รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์เป็นอ๋ององค์ใหม่นาม "พระเจ้าฉินเซี่ยวเหวิน" ตำแหน่งรัชทายาทที่ว่างลงจึงตกเป็นของอี้เหริน จนเมื่อพระเจ้าฉินเซี่ยวเหวินสวรรคตหลังจากครองบัลลังก์ได้ไม่ถึงปี อี้เหรินจึงได้ขึ้นครองบัลลังก์เป็นอ๋ององค์ต่อมานามว่า "พระเจ้าฉินจวงเซียง"
ความดีความชอบที่หลี่ปู้เหว่ยสร้างเอาไว้ตั้งแต่สมัยอยู่แคว้นจ้าวทำให้เขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี แต่พระเจ้าฉินจวงเซียงครองบัลลังก์ไม่ถึงสามปีก็สวรรคต โอรสของพระเจ้าฉินจวงเซียงที่เกิดกับพระนางจ้าวจีจึงขึ้นครองบัลลังก์นามว่า "ฉินสื่อหวงตี้" โดยมีหลี่ปู้เหว่ยเป็นผู้สำเร็จราชการ
หลี่ปู้เหว่ยกับพระนางจ้าวจีที่เลื่อนตำแหน่งเป็นไท่โฮ่ว (ไทเฮา) ยังคงไปมาหาสู่กันไม่ว่างเว้น แต่เมื่อฉินสื่อหวงตี้เจริญวัยจนพอที่จะรู้ความ หลี่ปู้เหว่ยเกรงว่าอำนาจที่สร้างสมมาหลายปีจะสูญเปล่าจึงเริ่มถอยห่างออกจากพระนางจ้าวจีด้วยการส่ง "เล่าไอ่" ปลอมตัวเข้าไปเป็นชู้รักกับพระนางจ้าวจีแทนตนเอง
เล่าไอ่เปี่ยมล้นไปด้วยกำลังวังชาจึงเป็นที่โปรดปราณของพระนางจ้าวจีจนมีทายาทด้วยกัน 2 คน เขาได้รับยศฐาบันดาศักดิ์และเริ่มสั่งสมอำนาจบารมีถึงขั้นก่อการกบฏแต่ถูกฉินสื่อหวงตี้จับมารับโทษประหารชีวิตพร้อมทายาททั้งสอง
หลี่ปู้เหว่ยมีความผิดใหญ่หลวงในฐานะที่เป็นคนส่งเล่าไอ่เข้าวัง แต่คุณงามความดีที่ช่วยวางรากฐานการปกครองและดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีแคว้นฉินมาถึงสองรัชการทำให้เขารับโทษเพียงถูกปลดลงจากตำแหน่งแล้วเนรเทศไปยังแคว้นสู่
ทว่าคนฉลาดอย่างหลี่ปู้เหว่ยย่อมรู้ดีว่าตัวเองคงไม่มีทางรอดแล้วแน่นอน แผนการเนรเทศเป็นเพียงการซื้อเวลาที่ฉินสื่อหวงตี้ใช้ในการกำจัดเขา สุดท้ายหลี่ปู้เหว่ยจึงตัดสินใจดื่มยาพิษจบชีวิตตัวเองระหว่างเดินทางเพื่อให้จากไปโดยยังคงรักษาร่างกายที่ครบถ้วนสมบูรณ์เอาไว้เมื่อ 235 ปีก่อนคริสตกาล...
