จักรพรรดินีเสี้ยวอี๋ฉุน (Empress Xiaoyichun: 孝儀純皇后) มเหสีในจักรพรรดิเฉียนหลงและพระราชมารดาของจักรพรรดิเจียชิ่ง พระนางเสี้ยวอี๋ฉุนเป็นธิดาของขุนนางกรมวังฝ่ายในแห่งกองธงเหลือง เชื้อสายฮั่น ภายหลังได้รับพระราชทานราชสกุล "เว่ย" (เว่ยจียา) เพื่อให้มีความเป็นเชื้อสายแมนจู


จักรพรรดินีเสี้ยวอี๋ฉุน (Empress Xiaoyichun: 孝儀純皇后)
ภาพ: เล่ห์รักตําหนักเหยียนสี่

พระนางเว่ยเกิดเมื่อ 23 ตุลาคม 1727 ไม่ปรากฏพระนามเดิม รู้จักในนาม "สนมเว่ย" หรือ "มเหสีหลิง" เข้าวังเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของฮองเฮาฟู่ฉา (ฮองเฮาองค์แรกในจักรพรรดิเฉียนหลง) นางมีความเฉลียวฉลาดและกิริยางดงาม เมื่อจักรพรรดิเฉียนหลงพบเห็นจึงเกิดความพอพระทัยและให้นางถวายตัว

พระนางเว่ยกลายเป็นที่โปรดปราณโดยได้รับการแต่งตั้งเป็นสนมหลิงแห่งตำหนักเหยียนสี่ ลำดับฐานันดรศักดิ์ "กุ้ยเหริน", "ลิ่งผิน", "ลิ่งเฟย", "ลิ่งกุ้ยเฟย", "หวงกุ้ยเฟย" (สูงสุดขณะมีชีวิต), "ลิ่งอี้หวงกุ้ยเฟย" (หลังสิ้นพระชนม์), "เสี้ยวอี๋ฉุนฮองเฮา" (จักรพรรดิเจี่ยชิ่งเลื่อนยศพระราชมารดา)

ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของจักรพรรดินีจี้ (ฮองเฮาองค์ที่สองในจักรพรรดิเฉียนหลง) พระนางเว่ยเข้ามารับหน้าที่ดูแลความสงบเรียบร้อยในวังหลัง แม้จะไม่ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นฮองเฮา แต่ตำแหน่งของพระนางในทางพฤตินัยถือว่าสูงที่สุด ณ เวลานั้น

พระนางเว่ยสิ้นพระชนม์เมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 1775 จักรพรรดิเจียชิ่งมีความพยายามในการเลื่อนฐานันดรศักดิ์พระราชมารดาผู้ล่วงลับหลายครั้งตลอดช่วงการครองราชย์ กระทั่งประสบความสำเร็จโดยพระนางเว่ยได้รับการเลื่อนฐานันดรศักดิ์สูงสุดหลังสิ้นพระชนม์เป็นจักรพรรดินีเสี้ยวอี๋ฉุนในปี 1799 ...