ชีหยวน (Qu Yuan: 屈原) มหากวีและนักปกครองผู้รักชาติแห่งยุคจ้านกว๋อซึ่งชาวจีนให้ความเลื่อมใสศรัทธาในความรักและการอุทิศตนเองเพื่อบ้านเมือง


ชีหยวน (Qu Yuan: 屈原)

ชีหยวนเป็นชาวรัฐฉู่ เกิดในตระกูลขุนนางชั้นสูงเมื่อ 340 ปีก่อนคริตศักราช เขามีความรอบรู้ในศาสตร์และศิลป์ บทกวีของเขาได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในบทกลอนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน

ชีหยวนเป็นขุนนางที่รับใช้ใกล้ชิดกษัตริย์รัฐฉู่ ความรอบรู้และบารมีทำให้ทุกคนต่างพากันเกรงใจให้ความเคารพ ไม่เว้นแม้แต่กษัตริย์ที่ต้องรับฟังความคิดเห็นของเขา

แต่แล้วความซื่อสัตย์ภักดีชนิดไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมของชีหยวนกลับกลายเป็นการสร้างความขัดแย้งรุนแรงแก่บรรดาเจ้าขุนมูลนายที่ต้องการหาผลประโยชน์ใส่ตัว

ชีหยวนถูกบรรดาเจ้าขุนมูลนายใส่ร้ายป้ายสี แม้แต่กษัตริย์รัฐฉู่ที่เคยให้ความไว้เนื้อเชื่อใจในตัวเขาก็เริ่มเอนเอียงเหินห่าง สั่งเนรเทศชีหยวนไปประจำการชายแดน กระนั้นชีหยวนยังคงห่วงใยบ้านเมือง ส่งหนังสือชี้แนวทางปกครองแต่ไร้การตอบสนอง

ราชสำนักที่เหลือเพียงขุนนางประจบสอพลอจึงนำมาซึ่งจุดจบของรัฐฉี ชีหยวนแต่งกวีบรรยายถึงความโง่เขลาของเจ้าผู้ปกครองรัฐ ก่อนตัดสินใจกระโดดแม่น้ำในวันที่ 5 เดือน 5 เมื่อ 278 ปีก่อนคริตศักราช

เมื่อรู้ข่าวการเสียชีวิตของซีหยวน ประชาชนต่างพากันเศร้าเสียใจและพยายามตามหาร่างของท่าน โดยมีการโยนข้าวปลาอาหารลงในแม่น้ำเพื่อล่อให้สัตว์น้ำมากิน จะได้ไม่ไปกัดแทะร่างของซีหยวน แต่ไม่ว่าจะพยายามกันมากเพียงใดก็ไม่พบร่างของท่านเลย

กระทั่งมีชาวบ้านฝันเห็นซีหยวนปรากฏกายเพื่อขอบคุณที่ชาวบ้านนำอาหารมาเซ่นไหว้ แต่อาหารเหล่านั้นถูกสัตว์น้ำกินจนหมด ท่านจึงแนะนำให้ใช้ใบไผ่ห่ออาหารให้แน่นแล้วค่อยโยนลงในแม่น้ำ

เมื่อสัตว์น้ำเห็นจะได้คิดว่าเป็นเพียงต้นไม้ใบหญ้าซึ่งก็ได้ผล แต่ยังมีบางส่วนที่ถูกสัตว์น้ำแย่งไปกิน ซีหยวนจึงแนะนำอีกครั้งว่าเวลาที่จะนำอาหารไปโยนให้ตกแต่งเรือเป็นรูปมังกรเพื่อหลอกให้สัตว์น้ำเห็นว่าอาหารที่โยนลงไปนั้นเป็นเครื่องเซ่นไหว้มังกร จะได้ไม่มาแย่งไปกิน

ชาวบ้านจึงทำตามคำแนะนำและกลายเป็นต้นกำเนิดเทศกาลบ๊ะจ่างที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน…