ช่วงก่อนที่แผ่นดินมังกรจะถูกผนวกเข้าด้วยกันภายใต้ขุมกำลังที่ทรงอำนาจแห่งรัฐฉิน บ้านเมืองที่แบ่งแยกออกเป็นแคว้นต่างเปิดศึกสงครามแย่งชิงอำนาจเพื่อความเป็นใหญ่โดยหนึ่งในการต่อสู้ที่ถูกเล่าขานมาจนถึงปัจจุบันคือการประหัตประหารระหว่างแคว้นเย่ว์และแคว้นอู๋ซึ่งเป็นสองขั้วอำนาจ


เย่ว์อ๋องโกวเจี้ยน (King Goujian of Yue)

เมื่อกล่าวถึงสงครามระหว่างแคว้นเย่ว์และอู๋นี้ก็ต้องขออนุญาตกล่าวถึงเจ้าผู้ครองรัฐเย่ว์ คือ "โกวเจี้ยน" (Goujian) ชายผู้ซึ่งอดทนต่อความอัปยศอย่างหาที่สุดมิได้จนสามารถพลิกสถานการณ์จากเชลยต่ำต้อยกลับมาเป็นผู้ชนะได้อย่างยิ่งใหญ่กลายเป็นตำนานที่เล่าขานสืบมา

โกวเจี้ยนเกิดในช่วงปลายยุคชุนชิว เขาก้าวขึ้นดำรงตำแหน่งอ๋องต่อจากพระบิดาที่สิ้นพระชนม์ โกวเจี้ยนมีฟ่านหลี่ซึ่งถือเป็นยอดกุนซือแห่งยุคเป็นที่ปรึกษารวมทั้งเหวินจ้งผู้ซื่อสัตย์ หากเปรียบเทียบกับสามก๊ก โกวเจี้ยนก็เหมือน "เล่าปี่" ที่สามารถซื้อใจยอดกุนซืออย่าง "ขงเบ้ง" เอาไว้ได้

ด้วยสติปัญญาอันปราดเปรื่องของฟ่านหลี่ทำให้กองทัพของเย่ว์เอาชนะแคว้นอู๋ได้ แต่ด้วยความเหิมในชัยชนะและต้องการกำจัดแคว้นอู๋ให้สิ้นซากในคราวเดียวโกวเจี้ยนจึงฝืนนำทัพกระหน่ำโจมตีใส่แคว้นอู๋โดยไม่ฟังคำทัดทานของฟ่านหลี สุดท้ายกลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เสียเอง

โกวเจี้ยนยอมจำนนต่อฟูไชเจ้าผู้ครองแคว้นอู๋ตามที่ฟ่านหลีแนะนำ เขาเปลี่ยนบทบาทจากผู้ครองแคว้นมาเป็นเชลยสงครามทำหน้าที่ลากรถม้าให้กับฟูไช สละมเหสีให้ราชทูตแคว้นอื่นย่ำยีและลงทุนชิมอุจจาระของฟูไชเพื่อแสดงให้เห็นว่าตนเองนั้นยอมสวามิภักดิ์ต่อแคว้นอู๋ทั้งกายและใจ

โกวเจี้ยนอดทนใช้ชีวิตอย่างอัปยศอยู่นาน 3 ปี เมื่อฟูไชเห็นความจริงใจบวกกับหลงกลแผนหญิงงามของฟ่านหลีที่ส่งตัวไซซีเข้าไปมอมเมาจนไม่สนใจบ้านเมือง สุดท้ายฟูไซจึงยอมปล่อยให้โกวเจี้ยนกลับไปปกครองแคว้นเย่ว์ดังเดิมในฐานะเมืองขึ้นของแคว้นอู๋

โกวเจี้ยนกลับมาเป็นอ๋องแต่ยังคงนอนบนกองฟืนและกินดีขมๆทุกวันเพื่อเตือนตัวเองไม่ให้ลืมความอัปยศ เขาทำตามแผนของฟ่านหลีและเหวินจ้งในการฟื้นฟูบ้านเมือง เมื่อสบโอกาสที่ฟูไชยกทัพขึ้นเหนือไปชิงตำแหน่งเจ้าแห่งเจ้าแคว้นเขาจึงฉวยโอกาสบุกตีแคว้นอู๋จนได้รับชัยชนะ

แม้ฟูไชจะรีบยกทัพกลับมาแต่ก็ไม่ทันการเมื่อแคว้นอู๋ตกเป็นของโกวเจี้ยนเสียแล้ว ฟูไชถูกบีบจนต้องปลิดชีวิตตัวเองลง การสยบแคว้นอู๋ที่เคยเรืองอำนาจในครั้งนี้ทำให้แคว้นเย่ว์กลับมายิ่งใหญ่เกรียงไกรอีกครั้ง โกวเจี้ยนกลับมาเป็นเจ้าแคว้นที่มีความน่าเกรงขามดังเช่นในอดีต

แต่ใจคนนั้นยากที่จะคาดเดาได้ โกวเจี้ยนต้องการลบความอัปยศที่ตนเองเคยได้รับมา เขาปรักปรำและสังหารเหล่าขุนนางที่รู้เรื่องว่าตนเองเคยเป็นเชลยแคว้นอู๋ แม้แต่มเหสีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาก็มีจุดจบที่ไม่ดี ส่วนฟ่านหลีนั้นไหวตัวทันชิงลาออกจากราชการไปก่อนแล้ว

เรื่องราวของโกวเจี้ยนยังมีต่อไปอีกว่าเขาได้แอบส่งทหารออกไปตามหาตัวฟ่านหลีกับไซซีอย่างลับๆแต่ก็ไม่พบคนทั้งสอง ต่อมาเขาเริ่มกลายเป็นผู้นำที่ทะเยอทะยานโดยดำเนินตามเส้นทางของฟูไชในการชิงตำแหน่งเจ้าแห่งเจ้าแคว้นส่งผลให้หลายปีต่อมาแคว้นเย่ว์ก็ถึงจุดจบและเป็นการสิ้นสุดของยุคชุนชิว