วัดต้าฉือเอินสร้างขึ้นครั้งแรกในสมัยของพระเจ้าถังเกาจงเพื่อถวายและทดแทนพระคุณมารดา โดยมีการนิมนต์พระเสวียนจั้งมาเป็นเจ้าอาวาสหลังเสร็จสิ้นภารกิจอัญเชิญพระไตรปิฎกมาจากอินเดีย ในวิหารของวัดเป็นที่ประดิษฐานพระศากยมุณีและสาวกที่มีความงดงามมาก
จุดเด่นในวัดต้าฉือเอินที่เห็นมาแต่ไกล คือ "เจดีย์ห่านป่าใหญ่" (Big Wild Goose Pagoda: 大雁塔) เจดีย์ที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองสร้างเมื่อปี 652 ใช้เป็นสถานที่เก็บรักษาพระคัมภีร์ที่อัญเชิญมาจากอินเดีย รวมทั้งพระคัมภีร์ที่แปลเป็นภาษาจีนแล้วและรูปสลักพระพุทธเจ้า โดยโครงสร้างส่วนใหญ่มาจากการบูรณะเมื่อปี 704 สมัยพระนางบูเช็กเทียน
มีตำนานกล่าวกันไว้ว่าในอดีตเคยมีฝูงห่านบินผ่านมาบริเวณนี้และมีห่านตัวหนึ่งตกลงมาตาย เข้าใจว่าห่านตัวนั้นคือโพธิสัตว์จำแลงมาจึงได้สร้างเจดีย์ขึ้นบริเวณดังกล่าว โดยพระถังซำจั๋งเป็นผู้ออกแบบเองโดยมีต้นแบบมาเจดีย์ที่อินเดียซึ่งในตอนแรกเจดีย์มี 5 ชั้น แต่หลังจากได้รับการบูรณะใหม่ในสมัยราชวงศ์หมิงโดยการเสริมส่วนที่เป็นอิฐเข้าไปและกลายเป็นเจดีย์ 7 ชั้นอย่างที่เห็นในปัจจุบัน
