จีนมีวรรณกรรมที่มีชื่อเสียงหลายเรื่อง ทั้งวรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์ ตำนานปรัมปรา ความรัก ฯลฯ บางเรื่องได้รับความนิยมมากจนมีการแปลเป็นภาษาต่างประเทศ บางเรื่องถูกนำไปสร้างเป็นซีรีส์ ภาพยนตร์ บางเรื่องถูกนำไปเป็นแกนสำหรับเกมออนไลน์ หากถามว่าเรื่องใดถือว่าเป็นสุดยอดคงจะตอบไม่ได้


สามก๊ก (Romance of the Three Kingdoms)

แต่กระนั้นในบรรดาวรรณกรรมมากมายของจีน มีอยู่ 4 เรื่องที่ถูกยกย่องให้เป็นวรรณกรรมเอกของจีนและของโลก ได้แก่ สามก๊ก ซ้องกั๋ง ไซอิ๋วและความฝันในหอแดง คาดว่าหลายคนคงจะรู้จักกันอยู่บ้างเพราะมีการนำมาดัดแปลงเป็นสื่อบันเทิงหลายครั้ง

สามก๊ก (Romance of the Three Kingdoms)
• สามก๊กเป็นเรื่องราวอิงประวัติศาสตร์ของจีนที่แต่งขึ้นในสมัยราชวงศ์มองโกลโดย "หลอ กว้านจง" เนื้อเรื่องจะมีการกล่าวถึงเหตุการณ์ในปลายสมัยราชวงศ์ฮั่นซึ่งเป็นยุคที่ฮ่องเต้ไร้ซึ่งอำนาจในการปกครองบ้านเมือง บ้านเมืองเกิดการแตกแยกออกเป็นกลุ่มต่างๆซึ่งต่อมาได้มีกลุ่มอำนาจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคนั้น 3 กลุ่มได้แก่ วุยก๊ก จ๊กก๊กและง่อก๊กเป็นกลุ่มอำนาจที่คานกันอยู่


ซ้องกั๋ง (Water Margin)

ซ้องกั๋ง (Water Margin)
• วรรณกรรมอิงประวัติศาสตร์จีนที่เล่าถึงเรื่องราวของกลุ่มโจรที่รวมตัวกันเพื่อต่อต้านอำนาจมืดในราชสำนักที่ถูกบงการโดยทรราชซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในสมัยราชวงศ์เป๋ยซ่ง ผู้บริสุทธิ์มากมายถูกรังแกอย่างโหดร้ายจนถูกตราหน้าเป็นนักโทษและหนีขึ้นไปบนเขาก่อตั้งเป็นกลุ่มกองโจรที่ต่อต้านราชสำนัก ซ้องกั๋ง


ไซอิ๋ว (Journey to the West)

ไซอิ๋ว (Journey to the West)
• วรรณกรรมคลาสสิคของจีนที่มีการสร้างเป็นภาพยนตร์หลายต่อหลายภาค ไซอิ๋วแต่งขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิงโดย "อู๋เฉิงเอิน" เรื่องราวการเดินทางไปยังชมพูทวีปเพื่ออัญเชิญพระไตรปิฎกมาเผยแพร่ของหลวงจีน "ถังซำจั๋ง" โดยมีสัตว์ 3 ตัว คือ ลิงชื่อเห้งเจีย หมูชื่อตือโป๊กก่ายและปิศาจปลาชื่อซัวเจ๋ง ร่วมเดินทางไปด้วยในฐานะของลูกศิษย์ โดยระหว่างการเดินทางต้องพบกับอุปสรรคจากเหล่าปิศาจชั่วร้ายที่ต้องการขัดขวาง


ความฝันในหอแดง (Dream of the Red Chamber)

ความฝันในหอแดง (Dream of the Red Chamber)
• ความฝันในหอแดงได้รับยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมที่ดีที่สุดของจีน (เขาว่างั้น) เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวตระกูล "เจี๋ย" ซึ่งเป็นตระกูลชั้นสูงในสมัยราชวงศ์ชิงที่ต้องพบกับอุปสรรคมากมายทั้งรักสามเสร้า ความอิจฉาริษยา และระบอบสังคมศักดินา ต้นเรื่องประพันธ์โดย "เฉาเสี่ยฉิ้น" แต่ยังไม่จบ ต่อมาจึงมีนักประพันธ์แต่งเรื่องต่อจนจบโดยฉบับที่ได้รับการยอมรับคือฉบับของ "เกาเออ" ที่ถือว่าใกล้เคียงกับของเฉาเสี่ยฉิ้นที่สุด

นอกจากวรรณกรรมทั้ง 4 เรื่องที่กล่าวมาเบื้องต้นแล้ว จีนยังมีวรรณกรรมคลาสสิกอีกหนึ่งเรื่องที่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นวรรณกรรมเอกเรื่องที่ 5 ของจีนนั่นก็คือ "จินผิงเหมย" แต่เนื้อหาจะเน้นไปในเรื่องเพศมากเกินไปทำให้ช่วงหนึ่งถูกต่อต้านโดยรัฐบาลจีน