ศาลเจ้าโทโชกุ (Toshogu Shrine: 東照宮) ศาลเจ้าชินโตในเมืองนิกโก ชื่อทางการว่า "ศาลเจ้านิกโกโทโชกุ" (Nikko Toshogu Shrine: 日光東照宮) สถาปัตยกรรมในศาลเจ้าได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมจากองค์การยูเนสโกในปี 1999 ภายใต้ชื่อ "ศาลเจ้าและวัดแห่งนิกโก"


ศาลเจ้าโทโชกุ (Toshogu Shrine: 東照宮)
ภาพ: Viator

ศาลเจ้าโทโชกุสร้างขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 1617 เพื่ออุทิศแด่ดวงวิญญาณของ "โชกุงาวะ อิเอยาสุ" (Tokugawa Ieyasu: 徳川 家康) โชกุนคนแรกของตระกูลโทกุงาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงมาสู่ญี่ปุ่นจนได้รับการยกสถานะให้อยู่ในระดับเดียวกับเทพเจ้า

ภายในศาลเจ้าประกอบด้วยอาคาร 42 หลัง แต่ละหลังตกแต่งอย่างสวยงามด้วยผลงานแกะสลักอย่างประณีตของสุดยอดช่างฝีมือชาวญี่ปุ่น บริเวณทางเข้าศาลเจ้ามีซุ้มประตูใหญ่สองชั้นเรียกว่า "โยเมมง" ตัวเสาทำจากไม้เคยากิรองรับน้ำหนัก 12 ต้น

ในอดีตจะมีเพียงซามูไรชั้นสูงเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ผ่านเข้าออกซุ้มประตูนี้ได้ แต่ต้องปลดดาบเอาไว้ด้านนอกตามกฎการรักษาความปลอดภัย

ศาลเจ้าโทโชกุมีการผสมคติความเชื่อระหว่างชินโตกับพุทธศาสนาอย่างแยกไม่ออก ด้านซ้ายทางเข้าศาลเจ้ามีเจดีย์โบราณสีแดงสดห้าชั้น สูง 34 เมตร สร้างเมื่อปี 1650 โดยที่ชั้นแรกของเจดีย์มีลวดลายแกะสลัก 12 ราศี ตามคติความเชื่อของจีนที่ญี่ปุ่นรับเข้ามา

ไม่ไกลจากเจดีย์ห้าชั้นมีศาลาไม้เก่าแก่ด้านบนสลักรูปลิง 3 ตัว เรียกว่า "ไตรวานร" ในอิริยาบถแตกต่างกัน ได้แก่ ปิดหู ปิดปากและปิดตา สื่อความหมายว่า "ไม่สดับสิ่งชั่ว ไม่กล่าววาจาชั่วและไม่ยลสิ่งชั่ว อันตรายก็จะไม่มาหาเรา"

ประตูชั้นในก่อนถึงอาคารศาลเจ้าเรียกว่า "คารามง" หรือ "ประตูจีน" ประดับด้วยภาพแกะสลักและภาพวาดจีน

อาคารหลักของศาลเจ้าเรียกว่า "ไฮเด็ง" ใช้สำหรับประกอบพิธีกรรมและอาคารใหญ่ "ฮนเด็ง" โดยศาลเจ้าไม่อนุญาตให้บันทึกภาพด้านใน

เหนือประตูทางขึ้นไปยังสุสานอิเอยาสุมีรูปแกะสลักแมวหลับเรียกว่า "เมมุริเนโกะ" สัญลักษณ์แห่งความสงบร่วมเย็นที่แฝงความหมายว่า "หนูตัวร้ายได้ถูกไล่ออกไปแล้ว ส่วนนกกระจอกด้านหลังไม่ถือว่าเป็นภัย"

ผ่านบันไดหินทางขึ้นเนินเป็นสถานที่ตั้ง "สุสานอิเอยาสุ" (Ieyasu’s Grave) สถานที่ฝังร่างโทกุงาวะ อิเอยาสุ โดยจากตำแหน่งที่ตั้งสุสานสามารถมองเห็นทิวทัศน์รอบเมืองนิกโกได้อย่างชัดเจน ด้วยความเชื่อว่าอิเอยาสุจะคอยปกป้องชาวเมืองนิกโกตลอดไป...